Τα παιδιά πληγώνονται λιγότερο από τον «κακό» χαρακτήρα των γονέων τους. Τίποτα πιο σκληρό και επιζήμιο για ένα παιδί από τον γονιό που είναι κατ' ανάγκη «επιεικής» επειδή έχει αποκλείσει -πριν καλά καλά έρθει σε επαφή- τις "γωνίες" του χαρακτήρα του, που αποκόπτεται βίαια από τις κοινωνικά και ηθικά «δαχτυλοδεικτούμενες» πλευρές του επειδή δεν θέλει να μάθει ότι τις έχει.
Περισσότερο τραυματίζονται κι ενοχλούνται ψυχικά από το γεγονός ότι οι γονείς τους -και οι «μεγάλοι» συλλήβδην- δεν έχουν εσωτερικά βιώματα, δεν έχουν αυθεντικές βιωματικές εμπειρίες που τις έχουν επεξεργαστεί με στόχο τη δική του υπαρξιακή ελευθερία. Πληγώνονται που διαρκώς συναλλάσσονται με μεσήλικες ή νεότερους που έχουν από χρόνια παραιτηθεί από την εσωτερική ζωή, που διακατέχονται από την επήρεια μιας γενικής ατονίας και φοβικής αντιμετώπισης των πραγμάτων.
Διαβάστε περισσότερα στο infokids.gr