Είναι μια από τις πιο σπουδαίες θεατρικές ηθοποιούς. Αλλά όπως γίνεται συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, χρειάζεται ένα σήριαλ για να σε μάθουν όλοι! Η Ελένη Κοκκίδου είναι η Βούλα στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» και κάθισε στον καναπέ του JOY και της Νάνσυς Ζαμπέτογλου για να μιλήσει για τη ζωή της. Για αυτά που έχει κι αυτά που της λείπουν…
Τι της λέει ο κόσμος στο δρόμο: «Mε σταματάνε και μου λένε “είστε ίδια η μάνα μου”. Δε με κάνει να νιώθω μεγάλη αυτό, χαρά νιώθω, γιατί μου το λένε κι αυτοί με χαρά. Γενικώς ακούω ότι ο κόσμος χαίρεται πολύ μ’ αυτή τη σειρά (σ.σ.: “Μην αρχίζεις τη μουρμούρα”), ότι γελάει. Επίσης είναι σημαντικό το ότι όλοι οι ήρωες της σειράς αυτής μας θυμίζουν κάτι».
Γιατί αποφάσισε να κάνει τηλεόραση: «Eίμαι σε φάση αλλαγών. Έκλεισα έναν μεγάλο κύκλο στη ζωή μου και στη δουλειά μου και τώρα ξεκινάω έναν άλλον. Έχω περισσότερο χρόνο για ‘μένα, να σκεφτώ πού είμαι και πού θέλω να πάω, πώς κλπ. Το είχα αποφασίσει πριν μου προτείνουν τη δουλειά αυτή. Και η σειρά ήρθε σαν δώρο».
Για το αν της αρέσει ο εαυτός της: «Τώρα πια ναι. Υπήρχαν και περίοδοι που δε μου άρεσε. Όταν ήμουν πιο μικρή και σχηματιζόμουν. Όταν ωριμάζεις, αποδέχεσαι όλο και περισσότερο τον εαυτό σου και φροντίζεις να καλλιεργήσεις ό,τι ωραίο έχεις. Στην ηλικία των 40 περίπου, ένιωσα μια πληρότητα και έκτοτε νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Έχω συνείδηση του ποια είμαι».
Για τους γονείς της: «Ο θάνατος του πατέρα μου, αν και ήρθε στα 48 μου, ήταν για ‘μένα μεγάλο σοκ. ‘Oταν φεύγουν οι γονείς από τη ζωή σου αισθάνεσαι μια φοβερή έλλειψη αλλά ταυτόχρονα και μια φοβερή ελευθερία, που πριν, αν οι γονείς σου ήταν πολύ προστατευτικοί και ισχυρές προσωπικότητες, δεν την είχες. Ο πατέρας μου ήταν πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Πάντα τον θαύμαζα και πάντα τον φοβόμουνα. Ένιωθα ότι δεν ήμουν το παιδί που ήθελε να έχει, δεν ήμουν αρκετά καλή για αυτόν. Ενώ αν είχα γίνει μια επιστήμων θα ήταν πολύ ευχαριστημένος από ‘μένα».
Για τα όνειρα γενικώς: «Πρέπει να έχεις τη σοφία ότι δεν εξαρτάται η ζωή σου από το αν θα πραγματοποιήσεις τα απωθημένα σου ή όχι. Αν μπορέσεις να τα πραγματοποιήσεις θα πάρεις μεγάλη χαρά. Είναι σπουδαίο. Αλλά αν η ζωή έρθει έτσι και δεν μπορέσεις, δεν έγινε και τίποτα».
Για το ότι δεν έκανε οικογένεια και παιδί: «Δεν το νιώθω σαν απωθημένο, γιατί ζω πολύ καλά μόνη μου. Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να έχω μια συντροφική σχέση. Αλλά έκανα μεγάλο αγώνα για να μάθω να ζω καλά μόνη μου. Ακόμα και σε σχέση να είσαι, αν δεν έχεις τον προσωπικό σου χώρο, υπάρχει πρόβλημα».
Για μια σχέση της που ναυάγησε: «Kάποτε είχα μια πολύ σοβαρή σχέση, ήμασταν έτοιμοι να παντρευτούμε, προσπαθούσαμε να πιάσουμε παιδί και τελικά δεν έγινε τίποτα από αυτά. Η επιθυμία του να έχεις έναν σύντροφο δεν τελειώνει ποτέ. Δεν θα έλεγα όχι αν μου τύχαινε στη ζωή μου. Πιστεύω όμως ότι εμείς ανοίγουμε την πόρτα για να μπουν οι σχέσεις στο σπίτι μας. Εγώ πέρασα μια περίοδο που δεν ήμουν ανοιχτή, είχα άλλες προτεραιότητες. Τώρα ναι, είμαι ανοιχτή, πιο ανοιχτή. Όμως και να μην έρθει, δεν πειράζει…»